De afgelopen jaren hebben ons flink door elkaar geschud en onderuitgehaald. Onze manier van kijken en handelen in ons privéleven en werk is veranderd. Dit boek is een aanzet om na te gaan wat in de (systeem)psychotherapie kan worden verbouwd. Het kijkt uit naar nieuwe wegen en horizonten. De auteurs gebruiken hiervoor de metafoor van het maniërisme, de kunststroming die in de zestiende eeuw volgde op de hoogrenaissance.

Met respect voor de verworvenheden van het wetenschappelijk bedrijf trekken de auteurs nieuwe krijtlijnen voor meer creativiteit, autonomie en appreciatie voor de afwijking.

Dit boek wil psychotherapeuten stimuleren om risico’s te nemen om hun creativiteit en inspiratieve geest de vrije loop te laten. En het toenemende overwicht van de administratie in het therapeutisch werken terug te dringen. Het is bij uitstek een pleidooi voor autonomie en inventiviteit. Onze tijdsgeest nodigt ons nu uit om wat we al weten radicaal te durven herdenken.

Peter Lenaerts is klinisch psycholoog en systeempsychotherapeut, opleider en erkend supervisor. Hij heeft twintig jaar lang vormgegeven aan een vierjarige opleiding in de systeempsychotherapie waar hij hoofdopleider en directeur was.
Suzan Langenberg studeerde filosofie, geschiedenis en seksuologie. Zij promoveerde op het onderzoek ‘Kritiek als des-organisatie. Bedrijfsethiek en waarheidspreken’. Ze ondersteunt publieke en private organisaties bij de implementatie van een integriteitsbeleid gekoppeld aan ethisch leiderschap.
Jan Olthof is psychotherapeut, supervisor, erkend opleider/docent en oprichter van de School voor Systemische Opleidingen in Bunde.